Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ-ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ

http://www.youtube.com/watch?v=gn3QBinslsE

ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ



Ο Πόνος και η δυστυχία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης-αλλοτρίωσης.Τα παιδιά αναγκάζονται να υποφέρουν τον χωρισμό από τον πατέρα τους με συνέπειες τεράστιες τις οποίες διδάσκουν νέες επιστήμες ψυχιατρικής. Στα πολιτισμένα κράτη, η εξαναγκαστική αποξένωση αποτελεί αδίκημα και αφαιρείται η γονική μέριμνα από τον γονιό που αποξενώνει τον άλλο από το παιδί. Επίσης, για πρόβλεψη και προστασία, δίδεται η από κοινού επιμέλεια και καθημερινή επικοινωνία. Οι επιστήμονες αναφέρουν οτι στην Ελλάδα τα 300.000 παιδιά που αναγκάζονται να μένουν (με δικαστική απόφαση) με γονέα που έχει ψυχικά προβλήματα, βρίσκονται προ των πυλών παραβατικότητας, αυτοκτονίας, κατάθλιψης και ουσιών.Μόνο οι ψυχικά ασθενείς γονείς παρεμποδίζουν την επικοινωνία των παιδιών τους με τον άλλο γονέα. Δυστυχώς το κράτος (διά των δικαστών) επικροτεί τις παραπάνω ενέργειες.

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

EΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ: E-Lawyer
http://elawyer.blogspot.com/2009/10/blog-post_19.html
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ - ΚΡΙΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ - ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΑΡΧΩΝ - ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
Δευτέρα, Οκτώβριος 19, 2009
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: καταδίκη Ελλάδας επειδή δεν δόθηκε σε πατέρα έγγραφο που αφορά το παιδί του.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα επειδή ο Συνήγορος του Πολίτη, η Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων και ο αρμόδιος Εισαγγελέας δεν εξασφάλισαν στον πατέρα ενός παιδιού πρόσβαση σε έγγραφο που αφορούσε το παιδί του.
Πρόκειται για την υπόθεση Τσουρλάκης κατά Ελλάδας, η απόφαση επί της οποίας εκδόθηκε στις 15.10.2009. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το επίμαχο έγγραφο ήταν η έκθεση της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων που κατατέθηκε στο εφετείο, κατά την δίκη για την γονική μέριμνα του παιδιού. Ο πατέρας ζήτησε πρόσβαση στην έκθεση, αλλά η Εταιρία αρνήθηκε να του χορηγήσει αντίγραφο, ισχυριζόμενη ότι το έγγραφο προοριζόταν για την αποκλειστική χρήση του Δικαστηρίου. Στη συνέχεια ο ενδιαφερόμενος προσέφυγε στον Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος τον πληροφόρησε ότι για να λάβει αντίγραφο χρειαζόταν να υποβάλλει αίτημα στον αρμόδιο εισαγγελέα. Ο εισαγγελέας απέρριψε την αίτηση "αιτιολογώντας την απόρριψή του με δύο γραμμές που έγραψε με το χέρι, στις οποίες ανέφερε ότι η έκθεση αφορούσε πληροφορίες ενός ανηλίκου επί του ο οποίου ο αιτών δεν έχει έννομο συμφέρον".
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα δεν εξασφάλισε την πρόσβαση ενός πατέρα σε πληροφορίες που αφορούν το παιδί του κι έτσι παραβίασε το ανθρώπινο δικαίωμά του για σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής του ζωής (άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), επιδικάζοντας στον πατέρα αποζημίωση 5.000 ευρώ.
Η απόφαση αυτή καταδεικνύει για άλλη μια φορά το βαθύ, θεσμικό κενό διαφάνειας στην Ελληνική Δημοκρατία. Ούτε ο Συνήγορος του Πολίτη, ούτε ο αρμόδιος εισαγγελέας, ούτε η Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων κατάφεραν να διασφαλίσουν το δικαίωμα πρόσβασης ενός πολίτη σε πληροφορίες που αφορούν το ίδιο του το παιδί. Τέτοιες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν πρέπει να μένουν απλώς και μόνο στην πληρωμή μιας αποζημίωσης. Πρέπει να διερευνάται για ποιο λόγο τα θεσμικά όργανα της Ελληνικής Δημοκρατίας παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και στο όνομα ποιας άραγε αρχής "μυστικότητας" αρνούνται να εφαρμόσουν την διαφάνεια που πρέπει να ισχύει σε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής σε αυτή την χώρα.
Αυτοί που στέκονται εμπόδιο στη διαφάνεια και οδηγούν την χώρα σε τέτοιου είδους καταδίκες πρέπει να λογοδοτούν.
FATHER PREVENTED FROM CONSULTING WELFARE REPORT ABOUT HIS SON
Violation of Article 8 (right to respect for private and family life)
of the European Convention on Human Rights
Under Article 41 (just satisfaction) of the Convention, the Court awarded the applicant 5,000 euros (EUR) in respect of non-pecuniary damage. (The judgment is available only in French)
Principal facts
The applicant, Mr Konstantinos Tsourlakis, was born in 1956 and lives in Athens. In 1989 he married and the couple had a son. In August 2000 he and his wife separated.
By a judgment of 21 November 2001 the applicant’s wife was awarded sole custody of the child, while the applicant was given the use of the matrimonial home. The applicant and his wife appealed. In an interlocutory decision of 31 March 2004 a welfare report was ordered, to be prepared by the Athens Child Welfare Society (“the Society”).
In November 2004 the Society’s report was filed at the hearing before the Court of Appeal. In a judgment of 19 May 2005 the Court of Appeal granted permanent custody of the child to his mother.
Mr Tsourlakis attempted to obtain a copy of the Society’s report. The Society informed him that the report was a confidential document prepared for the exclusive attention of the Court of Appeal. After applying to the Ombudsman’s office, which informed him that he could not obtain a copy of the report because he had not addressed his request via the competent prosecutor, Mr Tsourlakis applied to the prosecutor at the Criminal Court. The latter rejected his request, indicating in two sentences added by hand to the applicant’s letter that the request concerned personal information about a minor, of which the applicant had no legitimate interest in being apprised.
Complaints, procedure and composition of the Court
Relying on Article 6 (right to a fair hearing) and Article 8, Mr Tsourlakis complained that he had been prevented from consulting the report of the Child Welfare Society.
The application was lodged with the European Court of Human Rights on 8 November 2007.
Judgment was given by a Chamber of seven judges, composed as follows:
Nina Vajić (Croatia), President,
Christos Rozakis (Greece),
Khanlar Hajiyev (Azerbaijan),
Dean Spielmann (Luxembourg),
Sverre Erik Jebens (Norway),
Giorgio Malinverni (Switzerland),
George Nicolaou (Cyprus), judges,
and also André Wampach, Deputy Section Registrar.
Decision of the Court
With regard to the complaint under Article 6, the Court noted that Mr Tsourlakis had not complained at any point during the proceedings that his inability to consult the Society’s report had infringed his procedural rights and his right to a fair hearing. This complaint therefore had to be rejected for failure to exhaust domestic remedies, in accordance with Article 35 of the Convention.
The Court further observed that the part of the applicant’s Article 8 complaint relating to the use of the Society’s report before the Court of Appeal covered the same ground as his complaint under Article 6, which the Court had declared inadmissible.
With regard to the exercise by Mr Tsourlakis of his right to effective access to information concerning his private and family life following the Court of Appeal judgment, the Court noted that the domestic legislation concerning the use made of welfare reports was less than clear and that the only explanations which the applicant had received had come from the Ombudsman’s office.
The information contained in the welfare report had been relevant to Mr Tsourlakis’ relationship with his son. In that regard, the courts had acknowledged the affection shown by the father towards his child, which was reaffirmed by his persistent efforts to obtain custody. Being informed of any negative findings contained in the report would have enabled the applicant to take them into account in order to improve the relationship. Moreover, Mr Tsourlakis had had a legitimate claim to be informed of the use made of the details he had provided for the purposes of compiling the report.
The Government had not given reasons for the refusal to allow the applicant to consult the report and had not adduced any compelling reasons to justify the failure to disclose the contents of the document, which contained personal information of direct concern to the applicant. Accordingly, the authorities had not ensured effective observance of the applicant’s right to respect for his private and family life. The Court therefore held unanimously that there had been a violation of Article 8.
***
This press release is a document produced by the Registry; the summary it contains does not bind the Court. The judgments are accessible on its Internet site (http://www.echr.coe.int).